សំណង់អគារចាស់ៗ ដែលសល់តាំងសម័យអាណាគម នៅមានវត្តមាន ក្នុងខេត្តកំពត

យុគសម័យ - គណៈកម្មាធិការបក្សនៃសម្ព័ន្ធអង្គការមិត្តភាពវៀតណាមនឹងបន្តច្នៃប្រឌិត បង្កើតវិជ្ជាជីវៈ ប្រមូលផ្តុំសង្គមទាំងមូលចូលរួម និងបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតប្រជាជនដ៏ក្លាហាន ទំនើប និងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងយុគសម័យសកលភាវូបនីយកម្ម។ សមមិត្ត Nguyen Thi Thu Ha សមាជិកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្ស អនុលេខាអចិន្ត្រៃយ៍គណៈកម្មាធិការមជ្ឈឹមរណសិរ្សមាតុភូមិ អង្គការមហាជនមជ្ឈិម អនុប្រធាន - អគ្គលេខាគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមរណសិរ្សមាតុភូមិវៀតណាមបានសម្តែងនូវទំនុកចិត្តនៅពេលថ្លែងសុន្ទរកថាដឹកនាំមហាសន្និបាតគណៈកម្មាធិការបក្សសម្ព័ន្ធអង្គការមិត្តភាពវៀតណាមអាណត្តិ ២០២៥-២០៣០ នាថ្ងៃទី ២៦ ខែមិថុនា នៅទីក្រុងហាណូយ។

យុគសម័យ - ក្នុងអាណត្តិឆ្នាំ ២០២០ - ២០២៥ ក្នុងបរិបទនៃស្ថានភាពពិភពលោក និងតំបន់មានការអភិវឌ្ឍន៍លឿន ស្មុគស្មាញ និងមិនអាចទាយទុកជាមុនបានជាច្រើន ប្រឈមមុខនឹងតម្រូវការកើនឡើងរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស និងរដ្ឋ គណៈកម្មាធិការបក្សនៃសម្ព័ន្ធអង្គការមិត្តភាពវៀតណាមបានកំណត់ ខិតខំប្រឹងប្រែង បង្កើតគំនិតច្នៃប្រឌិត និងវិធីសាស្រ្តដឹកនាំ និងដឹកនាំប្រព័ន្ធសម្ព័ន្ធអង្គការមិត្តភាពវៀតណាមសម្រេចបានលទ្ធផលល្អ។

យុគសម័យ - ខេត្ត Ha Giang ជាទីចុងបំផុតនៃមាតុភូមិ ដែលមានភូមិនានានៅជ្រលងភ្នំពពករសាត់ ហើយនៅទីនោះមានពិធីមួយដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងជិតស្និទ្ធ ជាមួយនឹងជីវិតខាងវិញ្ញាណ និងជាអត្តសញ្ញាណរបស់ជនជាតិយ៉ាវ (Dao) នោះគឺពិធីផ្តល់ស័ក្តិពេញវ័យ។ មិនត្រឹមតែជាពិធីប្រពៃណីប៉ុណ្ណោះទេ ពិធីផ្តល់ស័ក្តិពេញវ័យ ក៏ជាសក្តីភាពបញ្ជាក់អំពីភាពរស់រវើកនៃវប្បធម៌ដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ក្រុមជនជាតិយ៉ាវក្នុងខេត្ត Ha Giang។

យុគសម័យ - ជនជាតិ Cho Ro (ហៅម្យ៉ាងទៀតថា Chau Ro, Gio Ro) បច្ចុប្បន្នមានប្រជាជនប្រហែល ៣ម៉ឺននាក់ ដែលភាគច្រើនរស់នៅខេត្ត Dong Nai, Binh Duong, Binh Phuoc និង Ba Ria - Vung Tau។ បងប្អូនជនរួមជាតិនៅទីនេះនៅតែរក្សាបាននូវវប្បធម៌ប្រពៃណីដ៏សម្បូរបែប ដែលក្នុងនោះមានឧបករណ៍តន្ត្រីឬស្សី Goong Cla គឺជាឧបករណ៍ភ្លេងដ៏ពិសេសបង្កប់ដោយការច្នៃប្រឌិតរបស់ជនជាតិ Cho Ro។

យុគសម័យ - ក្រុមជនជាតិភាគតិច Pa Di គឺជាក្រុមតូចមួយនៃជនជាតិ Tay។ ជនជាតិ Pa Di ដែលគេស្គាល់ថាជាជនជាតិ Tay ស្បែកខ្មៅ ភាគច្រើនរស់នៅឃុំនៃតំបន់ព្រៃភ្នំ ស្រុក Muong Khuong ខេត្ត Lao Cai ដែលមានប្រជាជនប្រហែល ២.០០០ នាក់។ ថ្វីត្បិតតែចំនួនប្រជាជនមិនច្រើនក៏ដោយ ក៏ជនជាតិ Pa Di ល្បីល្បាញដោយសារលក្ខណៈវប្បធម៌ពិសេសដោយឡែក និងមានសកម្មភាពវប្បធម៌ប្រពៃណី ដូចជា ចម្រៀងប្រជាប្រិយ និងពិធីបុណ្យទានវិសេសវិសាលជាដើម។ ជាពិសេស អមជាមួយទំនុកច្រៀង និងសំនៀងច្រៀងគឺសំឡេងឧបករណ៍ចាប៉ីរាងមូល។