Kaneya Manabu និងដំណើរស្វែងរកប្រទេសវៀតណាមពីភាសាវៀតណាម

ការរួមបញ្ចូលជាភាសាវៀតណាម

នៅប្រទេសវៀតណាម លោក Kaneya Manabu បានជ្រើសរើសឈ្មោះវៀតណាមថា Hoc ពីព្រោះ "Manabu" មានន័យថា "រៀន" ដែលក៏ជាទស្សនវិជ្ជានៃជីវិតរបស់គាត់ផងដែរ។

កើតនៅ Saitama ដែលមានឪពុកជាប៉ូលីស និងម្តាយជាបុគ្គលិកការិយាល័យ លោក Kaneya Manabu បានសិក្សាជំនាញយុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌ និងធ្វើការនៅក្នុងនាយកដ្ឋានស៊ើបអង្កេតសម្រាប់ករណីដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជនជាតិវៀតណាម។ ការងារនេះមានភាពតានតឹង ហើយគាត់គេងតិចតួច គាត់បានទទួលស្គាល់ថា "នេះមិនមែនជាជីវិតដែលខ្ញុំស្រមៃចង់បាននោះទេ"។

Kaneya Manabu អតីតមន្ត្រីប៉ូលីសជប៉ុនម្នាក់ បានលង់ស្នេហ៍នឹងប្រទេសវៀតណាម។

«ពេលខ្ញុំមកដល់ប្រទេសនេះ ខ្ញុំពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ព្រោះមនុស្សដែលខ្ញុំបានជួបសុទ្ធតែមានចិត្តល្អ ហើយតែងតែញញឹម។ ជីវិតនៅទីក្រុងហូជីមិញមានអារម្មណ៍ស្រួល និងរីករាយ ខុសគ្នាខ្លាំងពីប្រទេសជប៉ុន ជាកន្លែងដែលខ្ញុំតែងតែត្រូវអនុវត្តតាមច្បាប់ជាច្រើន និងស៊ូទ្រាំនឹងសម្ពាធការងារ»។

នៅឆ្នាំ ២០១៤ ម៉ាណាប៊ូ បានចូលរៀនវគ្គសិក្សាភាសាវៀតណាមនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាហាណូយរយៈពេលពីរខែ។ លើកនេះ គាត់បានបន្ថយល្បឿន ប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយប្រជាជនវៀតណាមកាន់តែច្រើន និងស្រឡាញ់ទឹកដីនេះកាន់តែខ្លាំង។

ទោះបីជាគាត់គិតថា «ជម្រើសដ៏ល្អបំផុតគឺទៅប្រទេសវៀតណាមក្នុងរយៈពេលយូរ» ក៏ដោយ គាត់នៅតែធ្វើការរយៈពេលពីរឆ្នាំទៀតនៅសៃតាម៉ា ដើម្បីជៀសវាងការមិនទទួលខុសត្រូវ។ នៅឆ្នាំ ២០១៦ នៅពេលដែលគាត់ជាប្រធាននាយកដ្ឋានប៉ូលីស គាត់បានសរសេរលិខិតលាលែងពីតំណែង។ ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានជំទាស់ ឪពុករបស់គាត់បាននិយាយថា «គិតម្តងទៀតកូនប្រុស» ហើយថ្នាក់លើខ្លះហៅគាត់ថាជា «ជនក្បត់»។ ប៉ុន្តែម៉ាណាប៊ូនៅតែជ្រើសរើសទីក្រុងហាណូយ។

អរគុណចំពោះការណែនាំរបស់មិត្តភក្តិ គាត់បានជួលផ្ទះមួយនៅទីក្រុងហាណូយ ហើយបានដាក់ពាក្យសុំការងារ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែដំបូងៗ ប្រាក់ខែរបស់គាត់គឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ជួលផ្ទះប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះគាត់បានប្រើប្រាស់ប្រាក់សន្សំរយៈពេល ១០ ឆ្នាំរបស់គាត់។ គាត់បានបើកក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យា និងមជ្ឈមណ្ឌលភាសាជប៉ុន ប៉ុន្តែទាំងពីរបានបរាជ័យ។

ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំដំបូង ក្រៅពីការងារ លោក Manabu បានសិក្សាភាសាវៀតណាមយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និងបានបន្តការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកសិក្សាភាសាវៀតណាមនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ (សាកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហាណូយ)។ នៅឆ្នាំ ២០២០ គាត់បានទទួលសញ្ញាបត្រអនុបណ្ឌិត។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន គាត់អាចទំនាក់ទំនងជាភាសាវៀតណាមបានដោយទំនុកចិត្ត។

លោក Kaneya Manabu បានទទួលសញ្ញាបត្រអនុបណ្ឌិតផ្នែកសិក្សាវៀតណាម នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០។

ថ្ងៃធ្វើការរបស់ Manabu ចាប់ផ្តើមនៅម៉ោង ៥:៣០ ព្រឹក គាត់ហាត់ប្រាណ ញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក មកដល់ក្រុមហ៊ុនមួយម៉ោងមុនពេលធ្វើការដើម្បីអានសៀវភៅ និងរៀនភាសាវៀតណាម។ នៅពេលល្ងាច គាត់ដើរលេង ហាត់ប្រាណ ថតវីដេអូ YouTube ហើយបញ្ចប់ថ្ងៃនៅម៉ោង ១០ យប់។ នៅចុងសប្តាហ៍ គាត់ចេញទៅក្រៅលុះត្រាតែមិត្តភក្តិរបស់គាត់អញ្ជើញគាត់។ ដោយសារតែកាលវិភាគដ៏មមាញឹករបស់គាត់ គាត់មិនមានពេលវេលាដើម្បីស្វែងរកស្នេហា និងបង្កើតគ្រួសារទេ។

បន្តិចម្តងៗ គាត់បានក្លាយជាអ្នកជំនាញក្នុងការបើកបរម៉ូតូ ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ខេត្ត និងទីក្រុងជាច្រើន ស៊ាំនឹងអាហារតាមចិញ្ចើមផ្លូវ និងបង្កើតមិត្តភក្តិ។ មិត្តរួមការងារបានអត្ថាធិប្បាយថា៖ «គាត់យល់ពីប្រទេសវៀតណាមដូចជាជនជាតិវៀតណាម»។

គាត់ក៏តាមដានព័ត៌មានសន្តិសុខ និងសណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងសារព័ត៌មាន ស្តាប់តន្ត្រីវៀតណាម និងបកប្រែបទចម្រៀងដើម្បីបង្កើនជំនាញរបស់គាត់។ នៅពេលដែលគាត់ទើបតែសិក្សាភាសាវៀតណាមបានរយៈពេលប្រាំមួយខែ គាត់បានព្យាយាមបកប្រែសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ ដើម្បីរៀនវាក្យសព្ទ និងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីលោកប្រធានហូជីមិញ និងប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម។ ក្រោយមក គាត់បានធ្វើវីដេអូអំពីការសិក្សា និងការអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់លោកប្រធានហូជីមិញ។

ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៩ មក លោក Manabu បានបើកឆានែល YouTube ឈ្មោះ HocTV ដោយចែករំលែកវប្បធម៌ ម្ហូបអាហារ បទពិសោធន៍នៃប្រទេសវៀតណាម និងបង្រៀនភាសាជប៉ុនដល់ប្រជាជនវៀតណាម។ ដំបូងឡើយ ដោយមានអ្នកចូលមើលត្រឹមតែពីរបីដប់នាក់ប៉ុណ្ណោះ ឥឡូវនេះឆានែលនេះមានអ្នកជាវចំនួន ១១៤,០០០ នាក់។ គាត់បានថតដំណើរកម្សាន្តរបស់គាត់ទៅកាន់បឹងខាងលិច តំបន់ចាស់ ប្រាសាទអក្សរសាស្ត្រ - ក្វឹកទឺយ៉ាំ ពន្ធនាគារហ័រឡូ ហៃផុង និញប៊ិញ ដាណាំង...

វីដេអូភាគច្រើនជាភាសាវៀតណាម ដោយណែនាំវប្បធម៌ ម្ហូបអាហារ ដោយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលគាត់មិនអាចចាកចេញពីប្រទេសនេះ... គាត់ចង់ផ្សព្វផ្សាយប្រទេសវៀតណាមដល់មិត្តភក្តិជប៉ុន និងប្រជាជនជប៉ុនដែលចាប់អារម្មណ៍លើប្រទេសវៀតណាម។

អរគុណចំពោះភាសាវៀតណាម លោក Manabu មិនត្រឹមតែបានរួមបញ្ចូលគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបានរកឃើញវិធីដើម្បីភ្ជាប់ប្រទេសទាំងពីរផងដែរ។ ពីការរៀនភាសាវៀតណាមសម្រាប់ការងារ លោកបានក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានផ្សព្វផ្សាយភាសាវៀតណាមដល់ប្រជាជនជប៉ុនតាមរយៈវីដេអូដែលចែករំលែកវប្បធម៌ ជីវិត និងភាសាវៀតណាម។ សម្រាប់លោក ភាសាវៀតណាមឥឡូវនេះគឺជាស្ពានមួយដើម្បីប្រាប់រឿងរ៉ាវរបស់ប្រទេសវៀតណាមតាមរបៀបដ៏ស្មោះត្រង់ និងស្និទ្ធស្នាលបំផុត។

វីដេអូទាំងនោះបានទទួលមតិយោបល់ជាច្រើន៖ "សូមអរគុណចំពោះការស្រឡាញ់ប្រទេសវៀតណាម និងចង់រស់នៅបានយូរនៅក្នុងប្រទេសដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់យើង"; "អ្នកនិយាយភាសាវៀតណាមបានល្អណាស់ សំឡេងរបស់អ្នកក៏ពិរោះដែរ ខ្ញុំអាចឮអារម្មណ៍ និងការដឹងគុណនៅក្នុងសំឡេងនោះ"...

ភាពទាក់ទាញរបស់ប្រទេសវៀតណាម

ក្នុងរយៈពេលប្រាំបួនឆ្នាំនៅប្រទេសវៀតណាម លោក Manabu មានទម្លាប់បើកបរជុំវិញទីក្រុងនៅថ្ងៃទី ៣០ ខែមេសា និងថ្ងៃទី ២ ខែកញ្ញា ដើម្បីមើលទង់ជាតិពណ៌ក្រហមដែលមានផ្កាយពណ៌លឿងនៅតាមដងផ្លូវ។ នៅឆ្នាំ ២០២៥ ដែលជាខួបលើកទី ៨០ នៃទិវាជាតិ អារម្មណ៍របស់លោកកាន់តែពិសេសនៅពេលដែលលោកបានឃើញមនុស្សស្លៀកអាវផាយ ពាក់មួករាងកោណ ព្យួរទង់ជាតិ ថតរូបនៅផ្នូរហូជីមិញ ឬមនុស្សរាប់ពាន់នាក់អបអរសាទរកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធក្នុងអំឡុងពេលហ្វឹកហាត់។ លោកក៏បានទៅសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រយោធាវៀតណាម បានជួបប្រទះនឹងការពិតនិម្មិតនៅក្នុងការតាំងពិព័រណ៍ "វិលត្រឡប់ទៅកាន់ពេលវេលាដ៏ពិសិដ្ឋ" និងបានរៀនភាសាវៀតណាមបន្ថែមតាមរយៈទំនុកច្រៀង ដើម្បីចូលរួម "ការប្រគំតន្ត្រីជាតិ"។

វីដេអូឃ្លីបនៅលើឆានែល Youtube HocTV របស់ Kaneya Manabu។

នៅក្នុងវីដេអូមួយដែលបានបង្ហោះនៅលើឆានែល YouTube HocTV លោក Kaneya Manabu បានចែករំលែកថា៖ «ខ្ញុំមិនអាចត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញបានទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ជីវិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម»។

វីដេអូនេះបានថតដំណើរកម្សាន្តលើកដំបូងរបស់គាត់ទៅកាន់ Ta Xua (Son La) ជាកន្លែងដែលពពក និងមេឃលាយឡំជាមួយភ្នំ។ ដោយប្រឈមមុខនឹងធម្មជាតិដ៏ធំទូលាយ គាត់បានពន្យល់ពីមូលហេតុដែលគាត់មិនចង់ត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ៖ រឿងបីយ៉ាងដែលធ្វើឱ្យប្រទេសវៀតណាមមានភាពទាក់ទាញបំផុតសម្រាប់គាត់គឺមនុស្សរួសរាយរាក់ទាក់ ការស្រលាញ់គ្រួសារ និងម្ហូបអាហារដ៏សម្បូរបែប។

«ប្រជាជនវៀតណាមតែងតែចាប់ផ្តើមការសន្ទនាដោយស្នាមញញឹមដ៏កក់ក្តៅ ហើយតែងតែជួយខ្ញុំ។ នៅប្រទេសជប៉ុន មិនមានមនុស្សច្រើនទេ... វប្បធម៌នៃការឱ្យតម្លៃគ្រួសារគឺជារឿងដ៏រឹងមាំបំផុត។ ការញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នា ចែករំលែកអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ទូរស័ព្ទទៅគ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅពេលដែលយើងនៅឆ្ងាយពីគ្នា។ ខ្ញុំគិតថាវប្បធម៌នោះពិតជាពោរពេញដោយសុភមង្គល»។

ម្ហូបវៀតណាមក៏បានយកឈ្នះគាត់ដែរថា៖ «ហ្វ័រ ឬបាញ់មី អាហារឆ្ងាញ់ៗទាំងអស់ដែលអាចញៀនបាន... ខ្ញុំចូលចិត្តហ្វ័រ បាញ់ស៊ីវ ប៊ុនឆា និងស៊ុបក្តៅ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំចង់ញ៉ាំវាជារៀងរាល់ថ្ងៃ»។

លោក Kaneya Manabu ក្នុងដំណើរកម្សាន្តទៅកាន់ទីក្រុង Sapa, Lao Cai ។

លោកក៏បាននិយាយអំពីថ្ងៃដំបូងរបស់លោកនៅប្រទេសវៀតណាម នៅពេលដែលភាសាវៀតណាមរបស់លោកមានកម្រិត ហើយអ្វីៗទាំងអស់មិនធ្លាប់ស្គាល់៖ «ថ្ងៃមួយ ពេលខ្ញុំសួរម្ចាស់ផ្ទះថា «ខ្ញុំចង់បានកង្ហារមួយ តើខ្ញុំអាចទិញវានៅឯណា?» ម្ចាស់ផ្ទះញញឹមហើយនិយាយថា «ឡើងឡានទៅ ខ្ញុំនឹងទៅទិញវាជាមួយអ្នក»។ នេះជារឿងតូចមួយសម្រាប់ប្រជាជនវៀតណាម ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ វាជាការចងចាំដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន»។

ជារៀងរាល់ឆ្នាំ លោក Manabu ត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញដើម្បីទៅលេងឪពុកម្តាយរបស់គាត់ពីរដង។ ដោយឃើញកូនប្រុសរបស់ពួកគេមានសុភមង្គល ក្រុមគ្រួសារលែងហាមឃាត់គាត់មិនឱ្យរស់នៅក្រៅប្រទេសទៀតហើយ ថែមទាំងជំរុញឱ្យគាត់ស្វែងរកកូនក្រមុំវៀតណាមដើម្បីណែនាំទៀតផង។

លោក Manabu បានចែករំលែកថា «ខ្ញុំបានឈប់ពីការងារប៉ូលីស ហើយបានចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីនៅប្រទេសវៀតណាម។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសវៀតណាមខ្លាំងណាស់ ហើយប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន ខ្ញុំចង់រស់នៅទីនេះជារៀងរហូត»៕

អមដំណើរកុមារវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសឱ្យស្រឡាញ់ភាសាវៀតណាមកាន់តែខ្លាំងឡើង យុគសម័យ - ពីថ្នាក់រៀនតាមអ៊ីនធឺណិតនៅសាលាស្រឡាញ់ភាសាវៀតណាម (អូស្ត្រាលី) បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) កំពុងក្លាយជា "មិត្ត" ដែលជួយសិស្សវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសរាប់រយនាក់ឱ្យរកឃើញភាពស្រស់ស្អាតនៃភាសាកំណើតរបស់ពួកគេតាមរបៀបដែលកាន់តែរស់រវើក និងច្នៃប្រឌិត។ អរគុណចំពោះ AI មេរៀននីមួយៗ រឿងនីមួយៗ រូបភាពនីមួយៗក្លាយជាដំណើរមួយដែលភ្ជាប់កុមារជាមួយស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេ។

រៀនភាសាវៀតណាមបរិយាកាសទំនាក់ទំនងដំបូង និងសំខាន់បំផុតគឺនៅផ្ទះ យុគសម័យ - ទាំងនេះគឺជាភាគហ៊ុនរបស់សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត Nguyen Minh Thuyet និពន្ធនាយកនៃកម្មវិធីអប់រំទូទៅថ្មី (២០១៨) ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្រៀនភាសាវៀតណាមដល់កុមារវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេស។

ហេង វុធ្ធី

thoidai.com.vn