នំអន្សមគឺជានំមួយប្រភេទដែលមានឈ្មោះល្បីល្បាញពាសពេញដីខ្មែរ។ ដែលគេធ្វើដើម្បីថ្វាយជាទីសក្ការៈបូជាដល់ជីដូនជីតា នៅថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ឬក៏យើងធ្វើនំអន្សមនេះសំរាប់ហូប និងអាចលក់បានផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញនំអន្សមខ្មែរមានច្រើនប្រភេទដូចជា៖ នំអន្សមចេក នំអន្សមជ្រូក នំអន្សមដូង នំគម។
តំណាងប្រទេសចំនួន ៣២ រួមគ្នាផ្ញើសារអបអរបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីខ្មែរ |
កម្ពុជាប្រារព្ធព្រះរាជពិធីបុណ្យ«ច្រត់ព្រះនង្គ័ល» |
នំអន្សំខ្មែរ។ (រូបថត៖ Thmey Thmey.com) |
ភាគច្រើន នំនេះ សម្បូរបំផុតនៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ និងថ្ងៃចូលឆ្នាំខ្មែរ ព្រោះស្ទើតែគ្រប់ៗផ្ទះ នៅក្នុងភូមិស្រុកតែងវេចជាទម្លាប់ ដើម្បីអបអរ ទទួលពិធីបុណ្យប្រពៃណីជាតិ។ ក្រៅពីពិធីបុណ្យទាំងពីរនេះ គេក៏ឃើញមានវត្តមាននំនេះនៅក្នុងពិធីមង្គលការ ភ្ជាប់ពាក្យ ឡើងផ្ទះ និងកម្មវិធីសែនព្រេនជាដើម ។
នំ «អន្សម» តាមវចនានុក្រមសម្ដេចសង្ឃ ជួន ណាត បានពន្យល់ថា ជាឈ្មោះនំ ធ្វើដោយអង្ករដំណើបខ្ចប់វេចដោយស្លឹកស្រស់ (តាមធម្មតាច្រើនប្រើស្លឹកចេក) មានរាងមូលស្មើចុងស្មើដើម ចម្អិនដោយស្ងោរ ឬអាំងក៏មាន។ «អន្សម» មានច្រើនប្រភេទ គឺអន្សមចេក (អន្សមដាក់ចេកណាំវ៉ាទុំទាំងមូលជាស្នួល) , អន្សមជ្រូក (អន្សមដាក់សាច់ជ្រូកជាស្នូល), អន្សមដូង ,អន្សមដាក់ខ្ទិះដូង ឬសាច់ដូងទុំកោសលាយ និងអន្សមអាំង អន្សមដែលចម្អិនដោយអាំង នំអន្សមទាំងនេះគឺអាស្រ័យតាមការចំណូល និងការចូលចិត្តរបស់បងប្អូន ដែលពេញនិយមប៉ុណ្ណោះ ។
ការវេចនំអន្សំ។ |
កាលដែលនាំឲ្យមានការវេចនំអន្សម តាមជំនឿសាសនា ដោយយោងតាម (Nom Ansom) ឯកសារមួយចំនួនបានឲ្យដឹងថា ក្នុងសម័យព្រះបាទជ័យវរន្ម័ទី៧ ប្រទេសកម្ពុជាប្រកាន់សាសនាព្រាហ្មណ៍ ហើយរបស់ប្រើប្រាស់ និងសម្ភារភាគច្រើនតែមានទំនាក់ទំនងនឹងសាសនា តួយ៉ាងនំអន្សមនេះជាដើម ។ ក្នុងសាសនា ព្រាហ្មណ៍នំអន្សម គឺតំណាងឲ្យលិង្គ ព្រះឥសូរ ចំណែកឯនំគមវិញ គឺតំណាងឲ្យយោនី នាងឧមា ដែលជាព្រះមហេសីរបស់ព្រះឥសូរ ។ ម្ល៉ោះហើយទើបយើងតែងតែឃើញនំប្រភេទនេះ មានក្នុងពិធីបុណ្យទាន អមជាមួយនឹង «នំគម» ដែលជានំប្រពៃណីខ្មែរផងដែរ ។
នំអន្សំបានវេចជារួចស្រេចហើយ! |
“នំអន្សម» មានដើមកំណើតតាំងពីបរមបុរាណកាលមក ក្នុងប្រវត្តិនំប្រពៃណីខ្មែរ និងត្រូវបានគេឃើញវត្តមាននំមួយប្រភេទនេះនៅក្នុងពិធីបុណ្យ ប្រពៃណីខ្មែរ ដូចជាបុណ្យចូលឆ្នាំ បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ក្នុងពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងពិធីបុណ្យសាសនាមួយចំនួនទៀត ។ ការដែលយកនំទាំងអស់នេះទៅវត្តនៅថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌមកពីបុណ្យនេះក៏ដូចជា បុណ្យផ្សេងទៀត ជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងព្រហ្មញ្ញសាសនា ។ បើយើងមើលទៅផ្នែកសឹកសង្គ្រាមនាសម័យដើមនោះ នំអន្សម គឺជាស្បៀងបម្រុងមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់កងទ័ព ក្នុងពេលជាប់ដៃគ្នាប្រយុទ្ធជាមួយសត្រូវទៀតផង ៕
មតិពីមិត្តអ្នកអាន