នាយកដ្ឋានផ្លូវទឹកបានលើកឡើងដំណោះស្រាយដើម្បីកាត់បន្ថយការលំបាកពីបែបបទនីតិវិធី និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដើម្បីជំរុញការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទឹកវៀតណាម-កម្ពុជា។
សក្តានុពលក្នុងការទាញផលប្រយោជន៍ពីទំនិញឆ្លងកាត់
យោងតាមនាយកដ្ឋានផ្លូវទឹកផ្ទៃក្នុងវៀតណាមបានឱ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ មក វៀតណាម និងកម្ពុជា បានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទឹក (កិច្ចព្រមព្រៀង) ដែលចូលជាធរមានក្នុងឆ្នាំ ២០១១ ដោយបង្កើតលក្ខខណ្ឌអំណោយផលសម្រាប់រាល់សកម្មភាពដឹកជញ្ជូនផ្លូវទឹកឆ្លងកាត់ និងឆ្លងកាត់ព្រំដែនលើផ្លូវទឹកដែលបានកំណត់។
ចាប់តាំងពីកិច្ចព្រមព្រៀងចូលជាធរមាន ប្រទេសទាំងពីរបានបំពេញបែបបទនីតិវិធីសម្រាប់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរជិត ៧៨,០០០ លើក ដោយមានសមាជិកនាវិកជាង ៤០៦,០០០ លើក ជាមួយនិងទំនិញជិត ២០ លានតោន និងអ្នកដំណើរជិត ១.៣ លាននាក់ឆ្លងកាត់។ ជាពិសេសកំណើនជាមធ្យមនៃទំនិញកុងតឺន័រគឺ ២០% ក្នុងមួយឆ្នាំ។
យោងតាមនាយកដ្ឋានផ្លូវទឹកផ្ទៃក្នុងវៀតណាម សក្ដានុពលនៃការដឹកជញ្ជូនទំនិញរវាងប្រទេសទាំងពីរ ជាពិសេសទំនិញឆ្លងកាត់លើផ្លូវទឹកនៃកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នៅតែមានទំហំច្រើននៅឡើយ។ ការស្ទង់មតិនាពេលថ្មីៗនេះបង្ហាញថា តម្រូវការដឹកជញ្ជូនទំនិញទៅ និងមក ពីកំពង់ផែភ្នំពេញ និងព្រះសីហនុ ដែលជាទីតាំងប្រមូលផ្តុំ និងបន្តដឹកជញ្ជូនទំនិញនៅលើផ្លូវទឹកនៃកិច្ចព្រមព្រៀងកាន់តែកើនឡើង។
នៅកំពង់ផែភ្នំពេញ ចំណតកុងតឺន័រ LM17 មានសមត្ថភាពផ្ទុក ៣០០,០០០ ទូក្នុងមួយឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅក្នុងឆ្នាំ២០២១ មានទំនិញជាង ៣២១,០០០ ទូបានឆ្លងកាត់ទៅបណ្តាកំពង់ផែសមុទ្រក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ និង Cai Mep-Thi Vai នៃប្រទេសវៀតណាម។
ក្នុងនោះ ៥០% នៃទំនិញនាំចូលភាគច្រើនជាវត្ថុធាតុដើម ដែលអ្នកបញ្ជាទិញពីប្រទេសចិន។ បន្ទាប់មក ៩៣% នៃផលិតផលសម្រេចបន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ការកែច្នៃនៅកម្ពុជា នឹងត្រូវនាំចេញទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក កាណាដា ជប៉ុន អឺរ៉ុប និងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍។
យោងតាមទិន្នន័យរបស់កំពង់ផែភ្នំពេញដែលបានប្រកាសថា ក្នុងឆ្នាំ ២០១១ នៅពេលដែលកិច្ចព្រមព្រៀងចូលជាធរមានជាផ្លូវការ បរិមាណទំនិញកុងតឺន័រដែលឆ្លងកាត់ប្រទេសវៀតណាមតាមផ្លូវទឹកមានចំនួន ៨១,៦៣១ ទូ។ បន្ទាប់ពីរយៈពេល ១០ ឆ្នាំ ចំនួនទំនិញឆ្លងកាត់ផ្លូវនេះបានឈានដល់ ៣២១,០៦៦ ទូក្នុងឆ្នាំ ២០២១ ដោយសម្រេចបាននូវអត្រាកំណើនជិត ៤០០% ជាមធ្យម ២០% ក្នុងមួយឆ្នាំ។
បច្ចុប្បន្ននេះ កំពង់ផែភ្នំពេញកំពុងពង្រីកតំបន់កំពង់ផែ ML17 សម្រាប់ការដឹកជញ្ជូនកុងតឺន័រក្នុងដំណាក់កាលទី ៣ ដែលរំពឹងថា បន្ទាប់ពីបញ្ចប់រួចរាល់ សមត្ថភាពសរុបនឹងមានចំនួន ៥០០,០០០ ទូ ក្នុងមួយឆ្នាំ។ បន្ទាប់មក រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានអនុម័តដំណាក់កាលទី ៤ ដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពកំពង់ផែដល់ ៩០០,០០០ ទូ ក្នុងមួយឆ្នាំ។
ទាក់ទងនឹងកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ តំណាងនាយកដ្ឋានផ្លូវទឹកផ្ទៃក្នុងវៀតណាម បានឲ្យដឹងថា ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១២ ដល់បច្ចុប្បន្ន បរិមាណទំនិញឆ្លងកាត់កំពង់ផែមានការកើនឡើងជាមធ្យម ១១.២៩% ឈានដល់ជិត ៧ លានតោន។ បរិមាណទំនិញតាមកុងតឺន័របានកើនឡើង ១២.៨% ជាមធ្យម ដែលឈានដល់ជាង ៧៣០,០០០ Teus ក្នុងឆ្នាំ ២០២១។
![]() |
ការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទឹក នៃកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងវៀតណាម និងកម្ពុជា នៅតែមានសក្ដានុពលច្រើនសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ និងកំណើននៃទិន្នផលដឹកជញ្ជូន |
បង្កើតយន្តការអំណោយផល ទាញយកប្រយោជន៍ពីឱកាសអភិវឌ្ឍន៍
បើតាមតំណាងនាយកដ្ឋានផ្លូវទឹកផ្ទៃក្នុងវៀតណាម មាន “ផ្លូវ” ជាច្រើនឆ្លងកាត់ប្រទេស ដែលនាំទំនិញនាំចូលមកកម្ពុជា ឬផ្ទុយទៅវិញ នាំចេញទំនិញពីកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសផ្សេងៗ រួមទាំងផ្លូវដឹកជញ្ជូនតាមកិច្ចព្រមព្រៀង។
តាមនោះ ទំនិញមកពីប្រទេសទី៣ (ចិន ជប៉ុន អាមេរិក អឺរ៉ុប...) មកភ្នំពេញ អាចធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទី១៖ ឆ្លងកាត់វៀតណាមតាមសមុទ្រទៅកំពង់ផែ Cai Mep - Thi Vai ឬ Cat Lai; ពីនេះទៅដោយសាឡង់ប្រហែល ៣៨០ គីឡូម៉ែត្រតាមទន្លេ (ផ្លូវទឹកតាមកិច្ចព្រមព្រៀង) ឬ ៣០០ គីឡូម៉ែត្រតាមផ្លូវគោកទៅភ្នំពេញ។
ផ្លូវទី២៖ តាមសមុទ្រទៅកំពង់ផែសមុទ្រក្រុងព្រះសីហនុ បន្ទាប់មក ទៅ ២៣០ គីឡូម៉ែត្រតាមផ្លូវគោកមកភ្នំពេញ។ ផ្លូវទី៣៖ ឆ្លងកាត់កំពង់ផែសមុទ្រ Laem Chabang (ប្រទេសថៃ) បន្តដោយផ្លូវគោកប្រហែល ៦៥០ គីឡូម៉ែត្រ ឆ្ពោះទៅភ្នំពេញ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បច្ចុប្បន្ន ទំនិញភាគច្រើននៅលើផ្លូវគោកដែលតភ្ជាប់ពី Cat Lai និង Cai Mep - Thi Vai ជាមួយភ្នំពេញ ត្រូវបានម្ចាស់ទំនិញផ្ទេរទៅកំពង់ផែសមុទ្រនៃខេត្តព្រះសីហនុ ឬ Laem Chabang (ប្រទេសថៃ)។ មូលហេតុគឺ ទីក្រុងហូជីមិញគិតថ្លៃប្រើប្រាស់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធកំពង់ផែសមុទ្រសម្រាប់ទំនិញឆ្លងកាត់ទៅកម្ពុជា ដែលដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវគោក និងធ្វើការត្រួតពិនិត្យគយសម្រាប់ទំនិញឆ្លងកាត់ទៅកម្ពុជា។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ភាគីកម្ពុជាបានដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ផ្លូវល្បឿនលឿនតភ្ជាប់ពីភ្នំពេញទៅកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ ដោយកាត់បន្ថយរយៈពេលធ្វើដំណើរពី៥ ម៉ោងទៅប្រហែល២ ម៉ោង ហើយទន្ទឹមនឹងនោះក៏មានគោលនយោបាយលើកលែង ឬកាត់បន្ថយថ្លៃសេវាក្នុងឆ្នាំទី១ដើម្បីទាក់ទាញ មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ។ ម៉្យាងវិញទៀត នីតិវិធីរដ្ឋបាល ជាពិសេសនីតិវិធីត្រួតពិនិត្យសម្រាប់ទំនិញឆ្លងកាត់ក្នុងប្រទេសថៃ និងទំនិញនាំចូល និងនាំចេញនៅកម្ពុជា កាន់តែមានភាពប្រសើរឡើង និងងាយស្រួល។
ទន្ទឹមនឹងនោះ នៅប្រទេសវៀតណាម ទោះបីជាទីក្រុងហូជីមិញបានលើកលែងថ្លៃប្រើប្រាស់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធកំពង់ផែសមុទ្រចំពោះផ្លូវតាមកិច្ចព្រមព្រៀងក៏ដោយ ក៏ការត្រួតពិនិត្យនៅតែចំណាយពេលយូរ។ ម៉្យាងវិញទៀត ម៉ោងធ្វើការរបស់អាជ្ញាធរនៅច្រកទ្វារព្រំដែនវៀតណាម តាមម៉ោងរដ្ឋបាល បានជាមិនអាចបញ្ចេញទំនិញឆ្លងបានលឿននោះទេ។ លើសពីនេះទៅទៀត យោងតាមបទប្បញ្ញត្តិបច្ចុប្បន្ន មធ្យោបាយ VR-SI មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើប្រតិបត្តិការនៅលើសមុទ្រពី Cua Tieu ទៅកំពង់ផែ Cai Mep - Thi Vai នោះទេ ដូច្នេះពួកគេអាចធ្វើដំណើរតាមប្រឡាយ Cho Gao តែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែប្រឡាយនេះមានលក្ខណៈតូចចង្អៀតជាំងគាំងជាញឹកញាប់។
បញ្ហាទាំងនេះនឹងជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់ភាពប្រកួតប្រជែងនៃផ្លូវតាមកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ បើធៀបទៅនឹងផ្លូវផ្សេងទៀត ដែលនាំឱ្យអ្នកដឹកជញ្ជូនប្រើប្រាស់ផ្លូវផ្សេងទៀតជំនួសវិញ គឺកំពង់ផែ Laem Chabang នៃប្រទេសថៃ ឬខេត្តព្រះសីហនុនៃប្រទេសកម្ពុជា ជំនួសឱ្យការឆ្លងកាត់តាមកំពង់ផែ Cai Mep - Thi Vai និង Cat Lai ។
ដូច្នេះ ដើម្បីអាចទាញយកសក្តានុពល និងអភិវឌ្ឍការដឹកជញ្ជូនទំនិញនៅលើផ្លូវតាមកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ យើងចាំបាច់ត្រូវតែដោះស្រាយឧបសគ្គ និងដែនកំណត់ទាំងនេះជាបន្ទាន់។
ទាក់ទងនឹងនីតិវិធីគយ គួរតែមានបទប្បញ្ញត្តិដាច់ដោយឡែកកំណត់ច្បាស់លើបញ្ជីទំនិញដែលត្រូវឆ្លងការត្រួតពិនិត្យ និងការត្រួតពិនិត្យទំនិញនៅលើផ្លូវតាមកិច្ចព្រមព្រៀង។ ជាពិសេសសម្រាប់ទំនិញដែលកំពុងឆ្លងកាត់ដោយកុងតឺន័រដែល “នៅតែបិទជិត - បិទជិត” ត្រឹមតែធ្វើការត្រួតពិនិត្យដោយដៃក្នុងករណីរកឃើញ សញ្ញានៃការរំលោភលើបទប្បញ្ញត្តិតែប៉ុណ្ណោះ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ បង្កើនម៉ោងធ្វើការរបស់ភ្នាក់ងារនៅច្រកទ្វារព្រំដែនទឹកដូចជា Vinh Xuong, Thuong Phuoc ជាដើម។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ធ្វើការស្ទាបស្ទង់ សិក្សា លើលទ្ធភាពបន្ថែមផ្លូវឆ្នេរសមុទ្រ Cua Tieu - Cai Mep - Thi Vai, Cai Mep - Thi Vai - Sihanouk ទៅក្នុងបញ្ជីផ្លូវដឹកជញ្ជូនផ្លូវទឹក និងផ្លូវឆ្លងកាត់តាមកិច្ចព្រមព្រៀង។
ការងារនេះគឺដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍ពីចង្កោមកំពង់ផែតំបន់ Cai Mep - Thi Vai ដែលជាកំពង់ផែដឹកជញ្ជូនដើម្បីទទួលការនាំចេញរបស់កម្ពុជា ពីខេត្តព្រះសីហនុទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក និងអឺរ៉ុប។ ម៉្យាងវិញទៀតវាមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់ទំនិញពីកម្ពុជា និងដីសណ្ដទន្លេមេគង្គ ទៅកាន់កំពង់ផែ Cai Mep - Thi Vai ដោយផ្ទាល់ ដោយកាត់បន្ថយការកកស្ទះ និងបង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ ប្រកបដោយចីរភាពសម្រាប់កំពង់ផែ Cat Lai៕
មតិពីមិត្តអ្នកអាន