រឿងរ៉ាវអំពីចំណងមិត្តភាព និងការរួមសុខរួមទុក្ខ

បង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងរដ្ឋសភាវៀតណាម ឡាវ និងកម្ពុជា បន្ថែមទៀត

លំហាត់ហ្វឹកហ្វឺនសង្គ្រោះគ្រោះមហន្តរាយលើកដំបូងរវាងកងទ័ពនៃប្រទេសទាំងបី គឺវៀតណាម ឡាវ និងកម្ពុជា

អ្នក​ទាំង​នោះ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ពីរ​រូប​ដែល​ទទួល​បាន​ពានរង្វាន់លេខ ​១ ​នៃការប្រកួតនេះគឺ​លោក Khamkeo Vongphila អតីត​ប្រធាន​មន្ទីរ​ការ​បរទេស​ទីក្រុង​វៀងចន្ទន៍ (ឡាវ) និងលោក Trang Lao Lu (ជនជាតិ Mong មកពីភូមិ Lao Kho 1 ឃុំ Phieng Khoai ស្រុក Yen Chau ខេត្ត Son La) និងលោក Tran Van Thang កូនប្រុសអ្នកនិពន្ធ Tran Van Tuc ដែលបានឈ្នះរង្វាន់លេខពីរក្នុងការប្រកួតនេះ។ .

អ្នកនិពន្ធ Khamkeo Vongphila (ទីពីរ ពីឆ្វេង) និងអ្នកនិពន្ធ Trang Lao Lu (ទីបី ពីឆ្វេង) បានទទួលបានលិខិតបញ្ជាក់នូវ​ការទទួល​ពានរង្វាន់​លេខមួយនៃការប្រកួត “រឿងរ៉ាវអំពីវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍” (រូបថត៖ Thu Ha)។

ការជួបជុំដ៏អស្ចរ្យ

កាលពី ៥៣ ឆ្នាំមុន ក្នុងអំឡុងសង្រ្គាម កូនសិស្សឡាវជាច្រើនត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីជម្លៀសខ្លួនចេញ។ កុមារទាំងនោះត្រូវបានគ្រួសារវៀតណាមចិញ្ចឹម ភាគច្រើនជាកសិករ ហើយបាននាំយកពួកគេមករស់នៅជាមួយគ្រួសារ។ ពួកគេរស់នៅជាមួយគ្នាដូចជាសាច់ញាត្តិ។ ក្នុង​នោះ​មាន​កុមារ Khamkeo Vongphila អាយុ ១៣ ឆ្នាំ រស់នៅខេត្ត Xiangkhouang (ឡាវ) ទៅ​ផ្ទះ​លោក Tran Van Tuc (ខេត្ត Phu Tho)។

បន្ទាប់ពីមានសន្តិភាព និងរំដោះប្រទេសទាំងពីររួចមក លោក Khamkeo Vongphila បានត្រឡប់ទៅប្រទេសឡាវវិញ។ ពួក​គេ​បាន​បាត់​បង់​ទំនាក់​ទំនង​គ្នា​ជាង​ដប់​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ តាមរយៈការប្រកួត “រឿងរ៉ាវអំពីវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍” កូនធម៌រូបនេះ បានរកឃើញឪពុកម្តាយ និងបងប្អូនចិញ្ចឹមនៅឯប្រទេសវៀតណាម។ ទាំងឪពុកម្តាយ និងកូនធម៌បានឈ្នះរង្វាន់ខ្ពស់នៅក្នុងការប្រកួតនេះ ខណៈដែលពួកគេបានសរសេរអំពីជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងអនុស្សាវរីយ៍អំពីប៉ុន្មានឆ្នាំរស់នៅជាមួយគ្នារបស់ពួកគេ។

រូបថតកូនធម៌ជនជាតិឡាវបីនាក់ថតជាមួយគ្រួសារលោក Tran Van Tuc។ ក្នុង​រូបថត​នោះ លោក Khamkeo ឈរ​ក្បែរ​ឪពុកធម៌​របស់គាត់ គឺ​លោក Tuc។

នៅក្នុងរូបថត៖ អ្នក​ម្តាយ​ឈ្មោះ Mai (ខាងឆ្វេង អាវពណ៌ត្នោត ជួរខាងក្រោយ) លោកឪពុកឈ្មោះ Tuc (ខាងឆ្វេងទីពីរ អាវស បីកូន)។ (កូនបង្កើតតូចបំផុត​បី​នាក់ ​ជួរ​មុខ​ខាង​ឆ្វេង)។ កូន​ធម៌​ជនជាតិឡាវ​បី​នាក់ (ខាងស្តាំ​ ជួរ​ក្រោយ) ។ ខ្ញុំឈរក្បែរឪពុក Tuc ដែលក៏ជាកូនធម៌ពៅរបស់ឪពុកម្តាយខ្ញុំ។

ថ្លែងក្នុងពិធីប្រគល់រង្វាន់ លោក Khamkeo Vongphila មានប្រសាសន៍ថា អស់រយៈពេលជាងកន្លះសតវត្សមកហើយ ដែលលោកនៅតែរក្សានូវអនុស្សាវរីយ៍ ដែល​ផ្ទុក​ក្តីស្រលាញ់របស់គ្រួសារវៀតណាម។ វាជាកាតជូនពរឆ្នាំថ្មីរបស់បងស្រី Xuan Kim គំនូរគូរដែល​គូរ​ដោយបងប្អូន​ស្រី និង​របរូបថតដែលថតជាមួយគ្រួសាររបស់លោក Tran Van Tuc។

“នៅពេលដែលខ្ញុំបានទទួលកាតពីបងស្រី Xuan Kim និងរូបភាពគូរដោយដៃរបស់ប្អូនប្រុសនាង នៅនិទាឃរដូវឆ្នាំ ១៩៦៨ ខ្ញុំមិនចេះភាសាវៀតណាមទេ ដូច្នេះខ្ញុំមិនដឹងថា អក្សរលើ​កាតនោះសរសេរអ្វីទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹង​រក្សាយ៉ាងហ្មត់ចត់។ ក្រោយមក ខ្ញុំចេះភាសាវៀតណាម ពេលបើកកាក​នោះហើយអានម្តងទៀត ខ្ញុំយល់ថា កាតដែលបងស្រីអោយខ្ញុំជាកាតជូនពរថ្ងៃចូលឆ្នាំវៀតណាម។ នៅលើកាតនោះ គាត់សរសេរថា “ជូនប្អូនខ្ញុំ! ជូន​ពរ​ប្អូនសុភមង្គល មាន​សុខភាពល្អ ភាពបរិសុទ្ធ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃជីវិត ព្យាយាមសិក្សា និងខិតខំធ្វើការ ដើម្បីសម្តេចបាន​ក្តី​បំណងប្រាថ្នា។ សូមជូនពរឱ្យប្អូនតែង​តែ​សប្បាយរីករាយ បានដូចផ្ការីកនានិទាឃ​រដូវ...”។ រីឯ រូបថតដែលគូរដោយដៃដែលប្អូន​ប្រុសប្រគល់ឱ្យខ្ញុំសរសេរថា "ផ្តល់ឱ្យអ្នកដែល​ជាមិត្តភក្តិរាក់ទាក់របស់​ខ្ញុំ។ លោក Khamkeo រៀបរាប់។

វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ពិសេសមួយទៀតគឺរូបថតរបស់លោក Khamkeo ថតជាមួយគ្រួសារឪពុកធម៌របស់គាត់គឺលោក Tuc អ្នកម្តាយធម៌គឺលោកស្រី Mai នៅឃុំ Dao Xa ស្រុក Thanh Thuy ខេត្ត Vinh Phu (ឥឡូវជាខេត្ត Phu Tho) ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៩ នេះគឺជាគ្រួសារមួយដែល​កុមារ Khamkeo និងមិត្ត​ភក្តិ​ជនជាតិឡាវ​ពីរ​នាក់​ទៀត គឺ Bun Lap និង Bun Phenh ត្រូវ​បាន​នាំ​មក​និងរស់​ក្នុងផ្ទះ​លោក Tuc។

“ពួកយើងទើបតែអាយុ ១២-១៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ នៅពេលដែលយើងមករស់នៅជាមួយគ្រួសារឪពុក Tuc និងម្តាយ Mai ទោះបីជាពួកយើងខុសគ្នាពីជាតិសាសន៍ និងប្រទេសក៏ដោយ ប៉ុន្តែឪពុកម្តាយធម៌របស់យើងស្រឡាញ់ យើងដូចកូនរបស់ពួកគេដែរ។ ឪពុកម្តាយធម៌បានបង្រៀនយើងគ្រប់គ្នា ពាក្យសម្ដី គ្រប់ប្រយោគ របៀបរស់នៅក្នុងគ្រួសារ”។ នោះគឺជាអនុស្សវរីយ៍ដ៏អស្ចារ្យបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំ»។ លោក Khamkeo ​​​រំភើបចិត្ត​ខ្លាំង​នៅពេល​និយាយ

នៅឆ្នាំ ១៩៧០ យុវជន Khamkeo បានទៅរៀននៅវិទ្យាល័យភ្នំ I - Vinh Phu ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការសិក្សារបស់គាត់។ នៅ​ថ្ងៃ​លាដៃ ឪពុក​ Tuc ​បាន​ប្រាប់ Khamkeo អំពីអាស័យដ្ឋាននិង​រូបថតដែលថតជាមួយគ្រួសារក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៩។ រូបថតនោះ រួមជាមួយនឹងកាតជូន​ពរឆ្នាំថ្មីប្រពៃណី​វៀតណាមរបស់បងស្រី Xuan Kim និងគំនូរគូរដោយដៃរបស់​ប្អូនប្រុសបានក្លាយជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលរក្សាទុកដោយលោក Khamkeo អស់រយៈពេលជាង ៥០ ឆ្នាំមកហើយ។

លោក Tran Van Thang កូនប្រុសរបស់លោក Tran Van Tuc (អាយុ ៩១ ឆ្នាំ រស់នៅឃុំ Dao Xa ស្រុក Thanh Thuy ខេត្ត Phu Tho) បានចែករំលែក ក្នុង​ពីធីប្រគល់​ពានរង្វាន់នេះ។ (រូបថត៖ Truong Hung)

ជួបជាមួយ "លោក Khamkeo " ក្នុងពិធីប្រគល់រង្វាន់នៃការប្រកួត "រឿងរ៉ាវអំពីវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ " លោក Tran Van Thang មានប្រសាសន៍ថា អរគុណដល់ការប្រកួតនេះ ទើបគ្រួសាររបស់គាត់អាចភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយបងប្រុសធម៌បានឡើងវិញ បន្ទាប់ពីបែកគ្នាជាង ១០ ឆ្នាំ។ នេះ​ជា​សេចក្តី​​សប្បាយ​រីករាយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​សម្រាប់​គ្រួសារ​របស់​គាត់។

លោក Tran Van Thang បាននិយាយថា “ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំហូបបាយ ពេល​ណាក៏មានម្ទេស ហឹរណាស់ ខ្ញុំ​ហូបអត់បាន ប៉ុន្តែបង Khamkeo ហូបបាយ​រួចហើយនិង​សួរខ្ញុំ ម៉េចក៏ខ្ញុំហូបមិនបាន?” លោក Thang បាន​ឲ្យ​ដឹងថា រីករាយណាស់ដែលឥឡូវនេះ អ៊ិនធើណិតមានការអភិវឌ្ឍន៍ គ្រួសាររបស់គាត់ចង់និយាយជាមួយ លោក Khamkeo ជាមួយបងស្រីថ្លៃ និងចៅគ្រប់ពេល។ ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីកម្មវិធីនេះ លោក Khamkeo នឹងត្រលប់ទៅខេត្ត Phu Tho ដើម្បីសួរសុខទុក្ខឪពុក Tuc និងម្តាយ Mai ហើយគ្រួសាររបស់លោក Thang ក៏នឹងព្យាយាមទៅប្រទេសឡាវ ដើម្បីសួរសុខទុក្ខគ្រួសារបងប្រុស Khamkeo នាពេលខាងមុខឆាប់ៗនេះ។

វត្ថុអនុស្សាវរីយ រំលឹកដល់មេដឹកនាំបដិវត្តន៍ឡាវ

ក្នុងជន្មាយុ ៨៤ ឆ្នាំ លោក Trang Lao Lu នៅតែចងចាំថ្ងៃដែលលោកមានអាយុ ១០ ឆ្នាំ បានដើរតាមឪពុកលោកចូលក្នុងព្រៃ ដើម្បីយកបាយដែលជូន​ដល់លោក Kaysone Phomvihane ។ នៅឆ្នាំ ១៩៤៨ លោកប្រធាន Kaysone Phomvihane និងក្រុមអ្នកឃោសនាឡាវខាងជើងបាន​មកភូមិ Phieng Sa (ក្រោយមកប្តូរឈ្មោះគឺភូមិ Lao Kho) បំពេញភារកិច្ចសាងសង់មូលដ្ឋានបដិវត្តន៍ ចាប់ពីពេលនោះបានអភិវឌ្ឍទៅជាមូលដ្ឋានបដិវត្តន៍ជាច្រើននៅក្នុងទឹកដីឡាវ ប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយមបារាំង។

«សម័យនោះ ភ្នំ និងព្រៃឈើក្រាស់ក្រែល ពិបាកធ្វើដំណើរណាស់ ខ្ញុំតែងតែទៅជាមួយឪពុកខ្ញុំ ដើម្បីយកបាយដែលជូនបាយដល់​លោក Kaysone Phomvihane និងក្រុមអ្នកឃោសនាឡាវខាងជើង។ ដើម្បីជៀសវាង​ការរកឃើញ​របស់សត្រូវ យើង​ត្រូវ​​យក​ចបកាប់ ពីព្រោះ​នៅពេលដែល​ពួកគេ​សួរ យើងបាន​ឆ្លើយថាយក​បាយទៅ​សាច់​ញាតិដែល​ធ្វើ​ស្រែ” ​លោក Trang Lao Lu បាន​និយាយ​។

មួយ​រយៈ​ក្រោយ​មក ​លោក​ប្រធាន Kaysone Phomvihane បាន​ផ្លាស់​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​លោក Trang Lao Lu ។ ក្នុង​សកម្មភាព​ប្រចាំថ្ងៃ សមាជិក​ក្នុង​គ្រួសារគាត់បាន​ស្និទ្ធស្នាល​ជាមួយ​លោកប្រធាន Kaysone Phomvihane ដូចជា​សមាជិកមួយក្នុង​គ្រួសារ។ ជាពិសេសក្នុងឱកាសនេះ ឪពុករបស់លោក Kaysone Phomvihane និងលោកប្រធាន Kaysone Phomvihane ក៏បានធ្វើពិធីកាត់ឈាម ស្បថជាបងប្អូន ស្បថថា រស់នៅ និងស្លាប់ជាមួយគ្នា ជួយគ្នា និងចាត់​ទុក​គ្នាដូចជាបងប្អូន​បង្កើត។

កំសៀវ ឆ្នាំងស្ពាន់ ខ្ទះ និងត្បាល់កិនស្រូវ គឺជាវត្ថុប្រើប្រាស់ដោយគ្រួសារលោក Trang Lao Lu ដើម្បីបម្រើមេដឹកនាំបដិវត្តន៍ឡាវ និងសមមិត្តរបស់គាត់ក្នុងកំឡុងឆ្នាំ ១៩៤៨-១៩៥១។ ក្រោយមក នៅពេលដែលកេរ្តិ៍ដំណែលបដិវត្តន៍វៀតណាម-ឡាវត្រូវបានសម្ពោធនៅភូមិ Lao Kho ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧គ្រួសាររបស់លោក Trang Lao Lu បានបញ្ជូនវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ទាំងនេះជូន​ដល់ផ្ទះនៃការចងចាំ ព្រោះវាជាភស្តុតាងនៃសម័យកាលប្រកបដោយមោទនភាព វីរភាព និងពោរពេញដោយភក្ដីភាព។

លោក Trang Lao Lu បានមានប្រសាសន៍ថា “រាល់ពេលដែលខ្ញុំទៅទស្សនាផ្ទះ​នៃការចងចាំ និងមើលវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ខ្ញុំនឹកឃើញអនុស្សាវរីយ៍ចាស់ៗ ជាមួយលោកពូ Trang Lao Lu និងក្រុមអ្នកឃោសនាឡាវខាងជើង៕

ឌីណា

thoidai.com.vn