យុគសម័យ - នៅក្នុងទីក្រុងបុរាណ Chartres ដែលមានចម្ងាយជាងមួយម៉ោងពីទីក្រុងប៉ារីស (ប្រទេសបារាំង) អ្នកស្រី Hoang Thi Nhi ស្ត្រីម្នាក់មកពីខេត្ត Quang Tri ប្រទេសវៀតណាម តែងតែបង្រៀនកូនពីរនាក់របស់គាត់ឱ្យនិយាយភាសាវៀតណាម អានសៀវភៅវៀតណាម និងច្រៀងចម្រៀងកុមារវៀតណាម។ អ្នកស្រី Nhi បានចែករំលែកថា៖ ការថែរក្សាភាសាវៀតណាមសម្រាប់កូនៗរបស់គាត់មិនមែនជា «កាតព្វកិច្ច» ទេ ប៉ុន្តែជាសេចក្តីរីករាយតូចមួយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ «ដរាបណាមានជនជាតិវៀតណាមនៅក្នុងផ្ទះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំនៅតែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា»។
ក្រុមគ្រួសាររបស់លោកស្រី Hoang Thi Nhi
ប្រទេសនៅក្នុងផ្ទះ
តើវាជាម្តាយនិងឪពុកមែនទេ?
តើវាជាទង់ជាតិមែនទេ?
...
កំណាព្យដែលកូនស្គាល់
អត្ថបទដែលកូនបានសរសេរ
ភាសាវៀតណាមដ៏ទន់ភ្លន់
តើវាជាប្រទេសមែនទេ?
ទីក្រុង Chartres នៅរសៀលដើមរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ។ នៅក្នុងផ្ទះមួយក្នុងកណ្តាលទីក្រុង សំឡេងដ៏ច្បាស់លាស់ និងកក់ក្តៅរបស់ Maria Hoang ដែលជាកូនស្រីទីពីររបស់ Nhi បានសូត្រកំណាព្យ ដែលធ្វើឱ្យបរិយាកាសទាំងមូលមានភាពកក់ក្តៅ។ ក្នុងវ័យ ៩ ឆ្នាំរបស់ Maria Hoang ដើម្បីអាចអានកំណាព្យ "តើប្រទេសជាអ្វី" បានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញបែបនេះ នាង និងម្តាយរបស់នាងត្រូវខិតខំប្រឹងប្រែងលើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមួយ។
មិនត្រឹមតែ Maria Hoang ប៉ុណ្ណោះទេ បងស្រីរបស់នាង Christina Kim (អាយុ ១១ ឆ្នាំ) ក៏អាចអាន សរសេរ និងសន្ទនាជាភាសាវៀតណាម ស្ទាត់ជំនាញភាសាបារាំង និងយល់ភាសាមួយផ្សេងទៀតផងដែរ។
បន្ថែមពីលើបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ដែលជាកន្លែងរស់នៅរួមរបស់គ្រួសារ ជ្រុងសិក្សារបស់បងប្អូនស្រីពីរនាក់គឺ គ្រីស្ទីណា និង ម៉ារីយ៉ា ត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងស្អាតដោយម្តាយរបស់ពួកគេ។ នៅលើតុគឺជាសៀវភៅសិក្សាបឋមសិក្សាដែលញីយកមកពីប្រទេសវៀតណាម ដែលតែងតែរុំយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។ គេដឹងថាជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលដែលនាងទៅលេងស្រុកកំណើតរបស់នាង នាងយកសៀវភៅស្ទើរតែទាំងអស់នៃកម្មវិធីបឋមសិក្សាមកវិញ។ នាងបាននិយាយថា "នៅប្រទេសបារាំង កុមារសិក្សាត្រឹមតែបួនថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដូច្នេះខ្ញុំចំណាយពេលថ្ងៃពុធ និងថ្ងៃសៅរ៍សម្រាប់កូនពីរនាក់របស់ខ្ញុំដើម្បីសិក្សាភាសាវៀតណាម និងគណិតវិទ្យា"។
ថ្នាក់រៀនដែលមានម្តាយនិងកូនបីនាក់គឺសាមញ្ញណាស់៖ ម្តាយបង្រៀន កូនៗសរសេរ ហើយពេលខ្លះពួកគេបើករូបតុក្កតារឿងនិទានវៀតណាមដើម្បីរៀននិងលេងក្នុងពេលតែមួយ។ នៅពេលដែលគ្រីស្ទីណា ឬម៉ារីយ៉ាមិនបញ្ចេញសំឡេងត្រឹមត្រូវ នាងកែតម្រូវពាក្យនិងសម្លេងនីមួយៗដោយអត់ធ្មត់។
ធ្នើរសៀវភៅវៀតណាមដែលអ្នកស្រី Nhi យកមកពីប្រទេសវៀតណាមសម្រាប់កូនពីរនាក់របស់គាត់សិក្សា
ពេលខ្លះនៅពេលដែលកូនទាំងពីរមានការភ័ន្តច្រឡំដោយពាក្យចិន-វៀតណាមដ៏លំបាកៗ នាងបានរកឃើញរូបភាព ឬឧទាហរណ៍ជីវិតពិតដើម្បីជួយពួកគេចងចាំវាបានយ៉ាងងាយស្រួល។ នាងបាននិយាយថា "ខ្ញុំប្រាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំថា ប្រសិនបើពួកគេជួបប្រទះពាក្យដែលពួកគេមិនយល់ សូមសរសេរវាចុះនៅលើក្រដាស ខ្ញុំនឹងជួយពន្យល់វា និងស្វែងរករូបភាពដើម្បីធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយយល់"។ នាងក៏ភ្ជាប់កូនៗរបស់នាងឱ្យធ្វើអន្តរកម្មតាមអ៊ីនធឺណិតជាមួយមិត្តភក្តិនៅប្រទេសវៀតណាម លេងហ្គេម និងជជែកគ្នាជាភាសាវៀតណាមផងដែរ។
ពេលខ្លះ នាង "ល្បួង" កូនៗរបស់នាងឱ្យរៀនជាមួយនឹងរង្វាន់តូចៗ៖ ប្រដាប់ក្មេងលេងដែលនាងចូលចិត្ត ឬការដើរលេងចុងសប្តាហ៍។ គ្រីស្ទីណា ត្រូវបានផ្តល់រង្វាន់សម្រាប់ការសរសេរអត្ថបទពេញលេញដែលពិពណ៌នាអំពីសត្វ ហើយម៉ារីយ៉ាបានច្រៀងបទចម្រៀងពេញលេញជាភាសាវៀតណាម។ នាងបាននិយាយថា "ក្មេងៗចូលចិត្តការសរសើរ ដូច្នេះខ្ញុំធ្វើឱ្យការរៀនភាសាវៀតណាមក្លាយជាសេចក្តីរីករាយ មិនមែនជាសម្ពាធទេ"។
រូបភាពទង់ជាតិត្រូវបានគូរដោយក្មេងស្រីតូច Maria Hoang
លោកស្រី Nhi បានចែករំលែក"នៅប្រទេសបារាំង ខ្ញុំបានរៀនភាសាបារាំងដើម្បីបង្រួបបង្រួម ប៉ុន្តែនៅផ្ទះ ខ្ញុំនៅតែជ្រើសរើសនិយាយជាមួយកូនៗរបស់ខ្ញុំជាភាសាវៀតណាមទាំងស្រុង។ កូនៗរបស់ខ្ញុំបានឮសំឡេងក្វាងទ្រីរបស់ខ្ញុំតាំងពីពួកគេនៅតូច ដូច្នេះខ្ញុំនៅតែរក្សាសំឡេងនោះ ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចស៊ាំនឹងវា ហើយយល់ថាវាជាសំឡេងនៃស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេ"។
"កូនសូមអញ្ជើញម្តា Nhi ញ៉ាំអាហារ"។ នោះជាសំឡេងដែលធ្លាប់ឮនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់គ្រួសារ Nhi និង Eric។
អ្នកស្រី Nhi បានបន្ថែមថា ទោះបីជាគ្រឿងផ្សំវៀតណាមពិបាករកនៅប្រទេសបារាំងក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រីនៅតែទៅផ្សារអាស៊ីជាប្រចាំដើម្បីរៀបចំម្ហូបវៀតណាម។ "ត្រូវតែមានស៊ុបជូរមួយចាន បន្លែឆ្អិនមួយចាន និងទឹកត្រីជាមួយខ្ទឹមស និងម្ទេស ដើម្បីធ្វើឱ្យម្ហូបវៀតណាមមានរសជាតិឆ្ងាញ់។ ពេលញ៉ាំអាហារ ក្មេងៗទាំងអស់អញ្ជើញគ្នាទៅវិញទៅមកញ៉ាំអាហារ ដឹងពីរបៀបនិយាយថា «បាទ/ចាស» ហើយឲ្យរបស់របរដល់មនុស្សពេញវ័យដោយដៃទាំងពីរ។ ខ្ញុំចង់ឱ្យកូនៗរបស់ខ្ញុំយល់ថា វប្បធម៌វៀតណាមស្ថិតនៅក្នុងគ្រប់ពាក្យសម្ដី និងគ្រប់សកម្មភាពតូចតាច"។
នៅថ្ងៃបុណ្យពាក់កណ្តាលសរទរដូវ នាងបាននាំកូនពីរនាក់របស់នាងទៅហាងលក់នំអាស៊ីមួយកន្លែង ដើម្បីទិញនំខេក បន្ទាប់មកបានរៀបចំពិធីជប់លៀងតូចមួយនៅផ្ទះ ដោយរៀបរាប់រឿងរ៉ាវអំពី Cuoi និង Hang ខណៈពេលកំពុងរៀបចំពិធីជប់លៀង។ នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកធំៗដូចជាទិវាជាតិ ថ្ងៃទី ២ ខែកញ្ញា ឬថ្ងៃទី ៣០ ខែមេសា ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលបានព្យួរទង់ជាតិ និងច្រៀងចម្រៀងជាតិ។ នាងបានចែករំលែកថា "ខ្ញុំបានប្រាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំថា ហេតុអ្វីបានជាប្រទេសនេះមានថ្ងៃទាំងនោះ ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចមានមោទនភាព"។
លោកស្រី Nhi កើត និងធំធាត់នៅក្វាងទ្រី ហើយធ្លាប់ជាគ្រូបង្រៀនអក្សរសាស្ត្រនៅទីក្រុងឆ្នេរសមុទ្រ Da Nang។ ស្វាមីរបស់គាត់ឈ្មោះ អេរិក ជាជនជាតិបារាំង ហើយធ្វើការក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន។ "យើងមានឆ្នាំដ៏អស្ចារ្យនៅប្រទេសវៀតណាម។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ ផ្ទុះឡើង ការងាររបស់ស្វាមីខ្ញុំបានរងផលប៉ះពាល់។ នៅឆ្នាំ ២០២០ គ្រួសារទាំងមូលបានសម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅប្រទេសបារាំងវិញ ដើម្បីឱ្យគាត់អាចមានលក្ខខណ្ឌការងារដែលមានស្ថេរភាពជាងមុន"។
អ្នកស្រី Hoang Thi Nhi និងសិស្សរបស់គាត់ពេលកំពុងបង្រៀននៅទីក្រុង Da Nang។
គ្រួសាររបស់ Nhi បានតាំងទីលំនៅនៅ Chartres ដែលជាទីក្រុងដ៏ស្ងប់ស្ងាត់មួយនៅភាគខាងជើងប្រទេសបារាំង ដែលល្បីល្បាញដោយសារវិហារ Notre Dame។ លោកស្រី Nhi បច្ចុប្បន្នកំពុងសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកគរុកោសល្យ (Master MEEF) នៅមជ្ឈមណ្ឌល INSPÉ-Val de Loire ដោយសិក្សាខណៈពេលកំពុងមើលថែកូនស្រីពីរនាក់របស់គាត់។
លោកស្រី Nhi មិនទាន់បានបង្រៀនថ្នាក់ភាសាវៀតណាមជាផ្លូវការណាមួយសម្រាប់កុមារនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែបានបង្រៀនកូនៗរបស់គ្រួសារវៀតណាមជាច្រើន។ "ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញថាឪពុកម្តាយជាច្រើនរវល់ ហើយមានពេលតិចតួចក្នុងការនិយាយភាសាវៀតណាមជាមួយកូនៗរបស់ពួកគេ។ កុមារដែលកើតនៅប្រទេសបារាំងងាយនឹងភ្លេចភាសាកំណើតរបស់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេមិនឮវាញឹកញាប់។ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ ការបង្រៀនកុមារឱ្យនិយាយភាសាវៀតណាមចាប់ផ្តើមដោយការអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេស្តាប់ច្រើនមុនពេលនិយាយ និងអាន" នាងបានចែករំលែក។
ស្វាមីរបស់គាត់ គឺលោក Eric តែងតែគាំទ្រភរិយារបស់គាត់។ ដោយបានសិក្សាភាសាវៀតណាម ខណៈពេលកំពុងរស់នៅក្នុងទីក្រុង Da Nang គាត់យល់ថាភាសាវៀតណាមគឺពិបាក និងស្រស់ស្អាត ព្រមទាំងសម្បូរទៅដោយសំឡេងតាមតំបន់ផងដែរ។ នាងបានចែករំលែកថា "គាត់បាននិយាយថា ប្រជាជនវៀតណាមមានវប្បធម៌គ្រួសារពិសេសមួយ តែងតែមានភាពស្និទ្ធស្នាល និងយកចិត្តទុកដាក់គ្នាទៅវិញទៅមក ដែលជាអ្វីដែលគាត់មិនសូវឃើញនៅក្នុងវប្បធម៌បារាំង"។ "ខ្ញុំមិនដែលមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្តក្នុងការបង្រៀនកូនៗរបស់ខ្ញុំជាភាសាវៀតណាមនោះទេ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំតែងតែរំលឹកគ្នាទៅវិញទៅមកថា ការរៀនភាសាវៀតណាមគឺដើម្បីឱ្យរាល់ពេលដែលពួកគេត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ពួកគេអាចនិយាយជាមួយជីដូនជីតា មីង និងពូរបស់ពួកគេដោយមិនមានអារម្មណ៍ដូចជាមនុស្សចម្លែក"។
បងប្អូនស្រី Christina Kim និង Maria Hoang ក្នុងឱកាសវិលត្រឡប់មកប្រទេសវៀតណាមវិញ។
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ញី និងកូនពីរនាក់របស់គាត់ត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញម្តងឬពីរដង។ ដំណើរកម្សាន្តទាំងនេះមិនត្រឹមតែជាឱកាសដើម្បីទៅលេងក្រុមគ្រួសារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជាឱកាសមួយសម្រាប់កុមារស្តាប់ និងនិយាយភាសាវៀតណាម និងជួបប្រទះជីវិតនៅក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេផងដែរ។ នាងបាននិយាយថា "នៅប្រទេសវៀតណាម ក្មេងៗនិយាយជាមួយជីដូនជីតា និងមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ ហើយដឹងថាភាសាវៀតណាមរបស់ពួកគេមានប្រយោជន៍"។ "ពេលពួកគេត្រឡប់ទៅប្រទេសបារាំងវិញ ពួកគេនៅតែប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ម៉ាក់ តោះយើងត្រឡប់មកប្រទេសវៀតណាមវិញនៅឆ្នាំក្រោយ"។
នាពេលអនាគត អ្នកស្រីសង្ឃឹមថានឹងរក្សាទម្លាប់ប្រើប្រាស់ភាសាវៀតណាមជារៀងរាល់ថ្ងៃសម្រាប់កូនៗរបស់គាត់ - មើលភាពយន្ត អានសៀវភៅ និទានរឿងប្រជាប្រិយ និងទៅលេងស្រុកកំណើតរបស់គាត់ជាប្រចាំ។ គាត់សង្ឃឹមថានឹងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយសហគមន៍វៀតណាមក្នុងស្រុក ដើម្បីឱ្យកូនៗរបស់គាត់អាចសិក្សា និងមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេតាមរបៀបធម្មជាតិបំផុត។
ចំពោះអ្នកស្រី Hoang Thi Nhi ការថែរក្សាភាសាវៀតណាមសម្រាប់កូនៗរបស់គាត់មិនមែនជា «កាតព្វកិច្ច» ទេ ប៉ុន្តែជាសេចក្តីរីករាយតូចមួយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ គាត់បាននិយាយថា "ដរាបណាមានជនជាតិវៀតណាមនៅក្នុងផ្ទះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំគឺនៅជិតគ្នាណាស់"៕
 អមដំណើរកុមារវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសឱ្យស្រឡាញ់ភាសាវៀតណាមកាន់តែខ្លាំងឡើង
យុគសម័យ - ពីថ្នាក់រៀនតាមអ៊ីនធឺណិតនៅសាលាស្រឡាញ់ភាសាវៀតណាម (អូស្ត្រាលី) បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) កំពុងក្លាយជា "មិត្ត" ដែលជួយសិស្សវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេសរាប់រយនាក់ឱ្យរកឃើញភាពស្រស់ស្អាតនៃភាសាកំណើតរបស់ពួកគេតាមរបៀបដែលកាន់តែរស់រវើក និងច្នៃប្រឌិត។ អរគុណចំពោះ AI មេរៀននីមួយៗ រឿងនីមួយៗ រូបភាពនីមួយៗក្លាយជាដំណើរមួយដែលភ្ជាប់កុមារជាមួយស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេ។ |
 រៀនភាសាវៀតណាមបរិយាកាសទំនាក់ទំនងដំបូង និងសំខាន់បំផុតគឺនៅផ្ទះ
យុគសម័យ - ទាំងនេះគឺជាភាគហ៊ុនរបស់សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត Nguyen Minh Thuyet និពន្ធនាយកនៃកម្មវិធីអប់រំទូទៅថ្មី (២០១៨) ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្រៀនភាសាវៀតណាមដល់កុមារវៀតណាមនៅក្រៅប្រទេស។ |
thoidai.com.vn
មតិពីមិត្តអ្នកអាន