មុខរបរសូន To he (ភូមិ Xuan La ឃុំ Phuong Duc ស្រុក Phu Xuyen) រដ្ឋធានី Ha Noi ត្រូវបានគេស្គាល់ជាភូមិមុខរបរ“ ប្លែកៗ” និងតែមួយគត់ នៅប្រទេសវៀតណាម ។
ទោះបីជា To he មានវត្តមាននៅភូមិច្រើនទូទាំងប្រទេសវៀតណាមក្តី ប៉ុន្តែ នៅភូមិរបរ ប្រព្រៃណី Xuan La នរណាក៏ចេះសូនប្រដាប់លេងនេះដែរ។
ភូមិ Xuan La បានគេចាត់ទុកដូចជា“ ដើមកំណើត” នៃមុខរបរសូន To he ។ យោងតាមអ្នកចាស់ទុំ ក្នុងភូមិនេះ មុខរបរសូន To he គឺជារបរប្រពៃណីដែលបង្កើតប្រហែលជា ៤០០-៥០០ ឆ្នាំមុន។
នាសព្វថ្ងៃ យុវជនជាច្រើននាក់ជក់ចិត្តនឹងមុខរបរសូន To he។ (រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម)
ភ្ញៀវទេសចបរទេសចាប់ចិត្តនិងគយគន់តុក្កតា To he។ (រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម)
ទីកន្លែងដាក់តាំងនិងលក់តុក្កតា To he នៅផ្លូវដើរថ្មើរជើង Ho Guom។ (រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម)
កាលពីមុន មុខរបរនេះបានគេហៅថាមុខរបរសូនបក្សីកុក (នំបក្សីកុក) ។ ពីព្រោះប្រជាជននៅភូមិ Xuan La គ្រាន់តែសូនសត្វបក្សី កុកនិងសត្វមួយចំនួនទៀត៖ ក្ងោក មាន់ ក្របី គោ ជ្រូក ត្រី...ជាដើម។ បន្ទប់ពីសិប្បករដាក់ភ្ជាប់នឹងត្រែតូចមួយ នៅពេលផ្លុំ បង្កើតបានសូរសម្លេង To te ក្រោយមកហៅថា៖ To he។
វត្ថុធាតុដើមសំខាន់សម្រាប់ការសូន To he គឺម្សៅអង្ករ (អង្ករនិងអង្ករដំណើប)លាយបញ្ចូលនឹងគ្នា តាមអត្រា ១០: ១ ។ ប្រសិនបើអាកាសធាតុក្តៅនិងស្ងួត អត្រាម្សៅធ្វើពីអង្ករដំណើបជាច្រើនជាងម្សៅអង្ករ ដើម្បីរក្សាភាពទន់របស់ To he ។
តុក្តា To he បានសូនពីម្សៅអង្ករ ហើយប្រើប្រាស់ពណ៌ពីធម្មជាតិដូចជា៖ មើមរមៀត ផ្លែ gac ស្លឹកត្រុំ…។(រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម)
បនាប់ពីស្ងោរឲ្យឆ្អិន សិប្បករនឹងសូនម្សៅក្លាយទៅជាដុំ និងជ្រលក់ពណ៌ផ្សេងៗ។ គេបានជ្រលក់ពណ៌សំខាន់ចំនួន ៤ ៖ ពណ៌លឿង ក្រហម បៃតង ខ្មៅ។ ពណ៌លឿងពីផ្កាឬរមៀត ពណ៌ក្រហមពីផ្លែ Gac ពណ៌បៃតងពីស្លឹកដើមត្រុំឬស្លឹកដើមរំដេង។ ពណ៌ខ្មៅពីធ្យូងបាតឆ្នាំង។ រីឯពណ៌មធ្យមផ្សេងៗទៀតវិញ សិប្បករបានបង្កើតចេញពីពណ៌ទាំងបួនខាងលើនេះ។
មកទស្សនាភូមិ Xuan La យើងបានមើលឃើញរូបភាពរបស់ប្រជាជន Xuan La បង្រៀនកូនចៅរបស់ពួកគេឱ្យចេះសូន To he។ មុខរបរនេះបានជ្រាបចូលក្នុងសាច់ឈាមរបស់ប្រជាជននៅទីនេះ” ។
Ảnh minh họa
រូបរាង To He មួយចំនួន។ (រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម)
នាបច្ចុប្បន្ននេះក្រៅពីប្រដាប់លេងដ៏ទំនើបសម្រាប់កុមារ។ ប៉ុន្តែ កុមារនៅតែចូលចិត្តតុក្កតា To he ដែលបានក្លាយទៅជាវត្ថុតុបតាំងនិងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍គួរឲ្យចាប់ចិត្តនៃកុមាភាព ផងដែរ៕
(បូកសរុបដោយឌីណា)
មតិពីមិត្តអ្នកអាន