ណូរី ឬ គេហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា «Bamboo Train» នៅភ្នំបាណន់ ខេត្តបាត់ដំបង កំពុងមានប្រជាប្រិយភាពកាន់តែខ្លាំងឡើង ខណៈយានជំនិះដែលបន្សល់ទុកតាំងពីសម័យអាណានិគមបារាំងមួយនេះ ត្រូវបានអភិរក្សឡើងវិញ និង ប្រើប្រាស់សម្រាប់ដឹកទេសចរទស្សនា កម្សាន្ដទេសភាពនៅជុំវិញភ្នំបាណន់។
ភ្ញៀវទេសចរឡើងជិះណូរី នៅម្ដុំចំណតអូរដំបងត្រង់កន្លែងលក់ភេសជ្ជៈ និងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍។
ការផ្សព្វផ្សាយច្រើនពីដំណើរកម្សាន្តជិះរនាបឫស្សីលើផ្លូវដែកដែលគេស្គាល់ថា «ណូរី» បានធ្វើឲ្យយានជំនិះកែច្នៃមួយនេះរឹតតែទាក់ទាញអ្នកទេសចរខ្មែរ និងអន្តរជាតិ ឲ្យរួសរាន់មកសាកល្បងដោយសារតែវាអាចនឹងបាត់បង់នាអនាគតពេលគម្រោងជួសជួលផ្លូវរថភ្លើងទៅដល់ទីនោះ។
ណូរី ដែលមានកង់ដែកចំនួនបួន និង មានរូបរាងដូចគ្រែឫស្សី ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅសម័យអាណានិយមបារាំង សម្រាប់ជិះត្រួតពិនិត្យផ្លូវដែក ដើម្បីសុវត្ថិភាពអ្នកជិះរថភ្លើង។ នេះបើតាម លោក ក្រម សារឿយ ដោយបន្តបញ្ជាក់ថា ការរត់ណូរីនៅភ្នំបាណន់ បានប្រមូលអ្នកបើកណូរីជំនាញពីមុនៗ ដែលគេមិនឲ្យពួកគាត់បើកនៅផ្លូវដែកធំ(ភ្នំពេញ-ប៉ោយប៉ែត-ប្រទេសថៃ) ដើម្បីផ្តល់ការងារដល់ពួកគេផង និង រក្សាសុវត្ថិភាពដល់អ្នកដំណើរផង។
នារសៀលថ្ងៃចន្ទដើមសប្ដាហ៍ មុនមនុស្សម្នាចម្រុះជាតិសាសន៍កំពុងឈរត្រៀបត្រាពេញស្ថានីយរថភ្លើងចាស់នៅឃុំអូរដំបង១ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង។ ក្រោយពីទិញសំបុត្រតម្លៃ៥ដុល្លារក្នុងម្នាក់ សន្ដិសុខយាមនៅទីនោះពីរនាក់បានជួយរៀបចំឲ្យភ្ញៀវឡើងអង្គុយ ខណៈអ្នកខ្លះបានសំកុកចាំជាស្រេចនៅលើរនាបឫស្សីបណ្តុំលើរបារកង់ដែក និងបំពាក់ដោយម៉ាស៊ីនកែច្នៃនៅខាងក្រោយ។ តម្លៃ ៥ ដុល្លារសម្រាប់ភ្ញៀវខ្មែរ និងបរទេសនេះគិតចាប់ពីចំណុចរ៉ាអូរដំបង ទៅរ៉ាអូរស្រឡៅជាគោលដៅឈប់។
ភ្ញៀវទេសចរឡើងជិះណូរី នៅម្ដុំចំណតអូរដំបងត្រង់កន្លែងលក់ភេសជ្ជៈ និងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍។
លោក ងួន អាយុ៥៣ រស់នៅឃុំអូរដំបងនេះអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំ កំពុងតែរីករាយនឹងរដូវកាលធាតុអាកាសល្អសម្បូរភ្ញៀវទេសចរ ដែលភាគច្រើនជាខ្មែរ និងប្រជាជនអាស៊ី។
និយាយបណ្តើរ ដៃបញ្ជាយានបណ្ដើរ បុរសដែលប្រកបរបរបើកណូរីជាច្រើនឆ្នាំនៅស្ថានីយរថភ្លើងចាស់រូបនេះ រៀបរាប់ថា៖ «ខែមករានេះគឺខ្ញុំដឹកភ្ញៀវបានពីរបីជើងដែរក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយសារតែខែនេះគឺសម្បូរភ្ញៀវមកលេង។ ណាមួយវាងាយស្រួលក្នុងការជិះមើលទេសភាពតាមវាលស្រែ»។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការជិះរនាបឫស្សីលើផ្លូវដែកមិនមែនថាគ្មានឧបសគ្គនោះទេ។ ការរំខានតិចតួចដូចជា ត្រូវសត្វល្អិតខាំ ប៉ះពារមែករុក្ខជាតិ និងរលាក់ញ័រញាក់ប្រាណ ដែលទេសចរគួរប្រុងប្រយ័ត្នដោយខ្លួនឯង។
ភ្ញៀវទេសចរឡើងជិះណូរី នៅម្ដុំចំណតអូរដំបងត្រង់កន្លែងលក់ភេសជ្ជៈ និងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍។
ជាមួយនឹងសំឡេងដាច់ៗព្រោះដំណើរណូរីបរទៅមុខរដិបរដុបនោះ លោក ងួន រំឭកទៀតថា៖ «ពេលខ្លះភ្ញៀវបរទេសក្មេងៗត្រូវស្រាំងទិច ឃ្មុំទិច ហើយអង្គុយយំក៏មាន។ ពេលខ្លះទៅពួកគេអង្គុយមិនប្រយ័ត្នក៏បុកមែកឈើត្រូវតិចតួចដែរ»។
ម៉្យាងវិញទៀត ពេលណូរីពីរ ឬច្រើនធ្វើដំណើរបញ្ច្រាសទិសគ្នា ហើយជួបគ្នាកណ្ដាលផ្លូវនោះ អ្នកបើកនៅទិសម្ខាងដែលមានចំនួនមនុស្សជិះតិចជាង ត្រូវចុះពីណូរី ហើយលើកយាននេះអែបទៅម្ខាងផ្លូវ ដើម្បីឲ្យអ្នកបើកនៅទិសម្ខាងទៀតបន្តដំណើរបាន។ ទន្ទឹមនឹងសាទរវត្តមានភ្ញៀវច្រើននារដូវកាលនេះ លោក ងួន ក៏ត្អូញផងដែរថា ចំនួនណូរីច្រើននាំឲ្យចំណូលកាន់តែបែកខ្ញែក។
លោកនិយាយថា៖ «សព្វថ្ងៃការបើកណូរីគឺមិនសូវបានដឹកភ្ញៀវច្រើនទេ ពីព្រោះមានអ្នកបើកច្រើនហើយក្នុងការដឹកភ្ញៀវមួយជើងគឺបានត្រឹមតែ៧០០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបែងចែកជាមួយខាងសមាគមន៍។ ខ្ញុំរកបានតែភ្ញៀវណាដែលគាត់មានទឹកចិត្តឲ្យលុយធីប អ៊ីចឹងទៅវាបានទប់ទល់គ្នាខ្លះសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិតរាល់ថ្ងៃ»។
អង្គុយលើណូរីក្នុងទឹកមុខសប្បាយរីករាយ បុរសជាតិជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់ បានប្រាប់សារព័ត៌មាន ខេមបូណូមីសថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលបានស្គាល់ណូរីនោះទេ។ ខ្ញុំមានគម្រោងរៀនពីវា។ ខ្ញុំបានស្គាល់វា និងបានមកទីនេះ តាមរយៈបណ្តាញហ្វេសប៊ុក។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា វាពិតជាអស្ចារ្យណាស់»។
ភ្ញៀវមានអារម្មណ៍ប្លែកៗនៅពេលជិះណូរី
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីចិន វៀតណាមកន្លងទៅថ្មីៗនេះ មានភ្ញៀវទេសចរជាតិ និង អន្តរជាតិយ៉ាងច្រើនកុះករ បានសម្រុកទៅលេងនៅភ្នំបាណន់ខេត្តបាត់ដំបង ដែលជាទីកន្លែងមានណូរីបើកបរដឹកភ្ញៀវទេសចរទស្សនាកម្សាន្ដទេសភាពជុំវិញភ្នំបាណន់។
លោក ក្រម សារឿយ នគរបាលចរាចរណ៍នៅភ្នំបាណន់ បានឲ្យដឹងថា ភ្ញៀវបរទេស គេចាប់អារម្មណ៍ណូរីខ្លាំងណាស់ ព្រោះ ស្រុកគេមិនមានណូរីឡើយ។ លើសពីនេះ នៅកម្ពុជា មានណូរី ដែលមានលក្ខណៈប្លែកត្រង់ថា ធ្វើពីឫស្សី មានកង់តូចៗ និង ប្រើម៉ាស៊ីនធម្មតា។
ភ្ញៀវមានអារម្មណ៍ប្លែកៗនៅពេលជិះណូរី
លោករៀបរាប់ថា៖ «ភ្នំបាណន់ជាកន្លែងមានសក្តានុពលទេសចរណ៍ ព្រោះ នៅទីនេះ មានប្រាសាទបាណន់ដ៏ចំណាស់ និង អាចជិះណូរីទស្សនាទេសភាព ដូចជា ព្រៃភ្នំ ចម្ការដំឡូង ចេក និងចម្ការស្វាយជាដើម ហើយតម្លៃសំបុត្រ គឺ១ម៉ឺនរៀលសម្រាប់ជនជាតិខ្មែរ តែក្មេងៗអត់គិតលុយទេ។ បើបរទេស យើងគិត២ម៉ឺនរៀលក្នុងម្នាក់»។
លោកបន្តថា៖ «នៅថ្ងៃអនាគត ទីនេះ នឹងមានអាងហែលទឹក កញ្ចុះ និងមានរីស៊តផងដែរ ព្រោះ ភ្នំបាណន់ជាការវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុនឯកជនសហការជាមួយរដ្ឋ។ សព្វថ្ងៃ រមណីយដ្ឋាននេះ បានផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់ពលរដ្ឋ ជាពិសេស បានផ្តល់ការងារដល់កម្មករជិត ១០០ នាក់»៕（សរុបដោយ ហេង វុធ្ធ）
មតិពីមិត្តអ្នកអាន